(w instytucji)

См. также в других словарях:

• redakcja — ż I, DCMs. redakcjacji; lm D. redakcjacji (redakcjacyj) 1. «opracowanie tekstu (książki, czasopisma, gazety itp.) pod względem merytorycznym i stylistycznym, przygotowanie tekstu do druku; sposób wyrażenia, napisania czegoś; sformułowanie»… …   Słownik języka polskiego

• przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… …   Słownik języka polskiego

• służbowy — służbowywi «dotyczący pracy w instytucji państwowej, w wojsku itp., wynikający z pracy w takiej instytucji, należny komuś z tytułu pracy; urzędowy» Funkcje służbowe. Stanowisko służbowe. Stopień służbowy. Hierarchia służbowa. Godziny służbowe.… …   Słownik języka polskiego

• sprawozdawczy — «dotyczący sprawozdania lub sprawozdawcy (jego czynności, obowiązków); stanowiący sprawozdanie; związany ze składaniem, sporządzaniem sprawozdań» Artykuł, referat sprawozdawczy. Dział sprawozdawczy. ∆ Okres (rok, kwartał itp.) sprawozdawczy… …   Słownik języka polskiego

• wewnętrzny — 1. «znajdujący się, umieszczony we wnętrzu, w środku czegoś, od środka czegoś» Instalacja wewnętrzna budynku. Kieszeń wewnętrzna marynarki. Narządy wewnętrzne organizmu. Wewnętrzny dziedziniec pałacu. Wewnętrzna strona okładki. ∆ Telefon… …   Słownik języka polskiego

• podwoje — 1. Otwierać podwoje «o instytucji usługowej: zaczynać działalność»: Właściciele małych sklepów potrafią dostosować się do sąsiedztwa dużych supermarketów. Otwierają swoje podwoje rano, trzy godziny wcześniej niż wielki konkurent. Metr 20/03/2001 …   Słownik frazeologiczny

• adres — m IV, D. u, Ms. adressie; lm M. y 1. «miejsce zamieszkania lub pobytu osoby, siedziba instytucji itp.; oznaczenie tego miejsca» Stały adres. Podać adres. Pisać, wysłać list pod czyimś adresem. Posłać, pójść pod wskazany adres. ∆ Adres pomocniczy… …   Słownik języka polskiego

• biblioteka — ż III, CMs. bibliotekaece; lm D. bibliotekaek 1. «instytucja powołana do gromadzenia i udostępniania księgozbiorów; gmach, lokal takiej instytucji» Gmach biblioteki. Biblioteka publiczna, uniwersytecka, zakładowa. Biblioteka Narodowa. Biblioteka… …   Słownik języka polskiego

• biuro — n III, Ms. biurze; lm D. biur 1. «instytucja lub jej część, do których zadań należą prace techniczno kancelaryjne, załatwianie interesantów itp.; lokal tej instytucji» Biuro meldunkowe, adresowe, notarialne. Biuro przepustek, tłumaczeń. Biura… …   Słownik języka polskiego

• instytucja — ż I, DCMs. instytucjacji; lm D. instytucjacji (instytucjacyj) 1. «zakład o charakterze publicznym zajmujący się określonym zakresem spraw, działający w jakiejś dziedzinie; urząd» Dyrektor, kierownictwo instytucji. Pracować w jakiejś instytucji. 2 …   Słownik języka polskiego

• instytucjonalizacja — ż I, DCMs. instytucjonalizacjacji, blm «nadawanie czemuś charakteru instytucji; nabieranie cech instytucji, społeczne utrwalanie się jakiegoś faktu, zwyczaju w taki sposób, że staje się on swego rodzaju instytucją» Instytucjonalizacja form… …   Słownik języka polskiego